Geweldloze communicatie “NVC” gebruiken binnen het gezin kan een aanzienlijke meerwaarde betekenen voor alle leden van het gezin, ongeacht de leeftijd. Deze methode is in de jaren 60’ door de Psycholoog en filosoof Marshall Rosenberg uitgewerkt en geïntroduceerd in talrijke onderwijsinstellingen, bedrijven en gezinnen in vele landen.

Op de workshops reiken we ouders en kinderen de nodige tools om NVC binnen het gezinssysteem toe te passen. NVC is gebaseerd om met elkaar te communiceren op een mededogen en liefdevolle manier met respect voor elkaar waarbij belonen en straffen helemaal wegvalt. In de plaats komt rust en duidelijkheid en elk kent zijn/haar plek binnen het gezin waar ook een grote mate van verantwoordelijkheidsgevoel ontstaat.Roepen, schelden, verwijten en oordelen behoren tot het verleden.Belonen, straffen en dreigen behoren tot een geweldvolle communicatie. Belonen om iets gedaan te krijgen van onze kinderen is het zelfde als straffen, het doel blijft hetzelfde, we doen het om onze wil op te leggen en om onze behoeften te vervullen.

In het collectieve onderbewustzijn bestaan twee soorten opvoeding. De autoritaire opvoeding waar vader en moeder alles onder controle willen houden en waarbij de kinderen “moeten” volgen.

In de permissieve opvoeding is het andersom, het kind heeft het voor het zeggen en ouders schikken zich ernaar.

In deze workshops is mijn doel om een andere manier van opvoeden tot stand te brengen, waarbij meer gevoeld wordt wat respectvol en verbindend werkt. Het uiteindelijke doel is om alle verwijt, oordeel, beschuldigingen, dreigementen helemaal los te laten en een diepe verbinding en empathie voor elkaar te gaan voelen.

Ook gaan we tijdens de Workshops de alledaagse praktijk en conflicten binnen het gezin bespreken en hieromtrent oefenen m.b.v. geweldloze communicatie.

Rond de leeftijd van 2 jaar leren kinderen “Neen” zeggen. Daar is waar de machtsverhoudingen starten en waar de machtspelletjes ingang krijgen, wij zeggen als ouders ook nog eens nee en dan zien wie wint. Bij geweldloze communicatie gaan we als ouders de behoefte achter het nee vinden. Wat is de reden dat het kind “Neen” zegt. We zien ook vaak een kind als een ondergeschikte, als bezit die moet luisteren en doen wat wij goed denken en wat wij willen en vinden. We vergeten vaak dat een kind een mens is met gevoelens en behoeften en dat elke uiting in zijn/haar communicatie te maken heeft met zijn identiteit als opgroeiende mens.

Wat leren we:

• We gaan begrijpen waar onze agressiviteit en van onze kinderen vandaan komt.
• De woede-uitbarstingen weten te confronteren en te voorkomen.
• We gaan onze gevoelens leren verwoorden, erkennen en herkennen.
• We gaan onze behoeften leren verwoorden, erkennen en herkennen.
• We gaan met elkaar communiceren zonder emotionele chantage, verwijten of dreigementen.
• Wat schuilt achter het “neen” van onze kinderen?
• Hoe kunnen we het “neen” van onze kinderen transformeren naar samenwerking?
• Hoe kunnen we het “neen” leren vertalen zonder dat we ons gefrustreerd hoeven te voelen?
• Welke oplossingen kunnen we bedenken samen met onze kinderen om alle machtsverhoudingen uit te schakelen?